بهترین روضه ی من برای همه ی تلخی هایم نوشتن درمورد آن هاست.
امید که به بهترین نحو بتوانم درمورد رنج هایم یا رنج های ابدی روح های گرفتار در جسم، داستان بنویسم تا شاید تسکینی باشد بر این روح های سرگردان.
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۱)
- فروردين ۱۴۰۳ (۱۴)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱)
- مهر ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۱)
- آذر ۱۴۰۰ (۵)
- مهر ۱۴۰۰ (۱)
- مرداد ۱۴۰۰ (۲)
- تیر ۱۴۰۰ (۸)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱)
- مرداد ۱۳۹۹ (۱)
- تیر ۱۳۹۹ (۴)
آخرین مطالب
- ۰۳/۰۲/۱۴من هیچکسم! تو کیستی؟
- ۰۳/۰۱/۲۱از سخت گرفتن خسته شدم
- ۰۳/۰۱/۱۹برو کار کن مگو چیست کار
- ۰۳/۰۱/۱۸جیک تو جیک
- ۰۳/۰۱/۱۷خانوادگی باحال نیستیم!
- ۰۳/۰۱/۰۸کاش یه غبار بودم تو هوا
- ۰۳/۰۱/۰۸کاش رو کاشتند ولی سبز نشد
- ۰۳/۰۱/۰۸شاید هنوز هم کورسوی امیدی باشه
محبوب ترین مطالب
- ۹۹/۰۴/۱۷1.
- ۰۰/۰۴/۳۱موندم پستش کنم یا آرشیو!
- ۰۰/۰۴/۲۹آدم فضایی
- ۰۰/۰۱/۲۶روح سرگردانم
- ۹۹/۰۴/۱۸2. شنیدن کی بود مانند دیدن؟
- ۰۰/۰۹/۰۶این روزها در طهران
- ۰۰/۰۷/۱۶یه چیزی درست نیست این وسط
- ۰۰/۰۹/۱۵آروم باش
